Jordi Borràs estas kataluna fotoĵurnalisto kiu fakiĝis pri faŝismaj hispanistoj en Katalunio. En pluraj okazoj fotis iliajn manifestaciojn kaj povis identigi multajn membrojn de politikaj organizaĵoj kiel ekstremdekstrulojn, kaj ĝuste pro lia konateco por li iĝis danĝere proksimiĝi al ili. Li ankaŭ faris libron el siaj fotoj pri la violento de la hispana polico je la 1a de oktobro 2017. Li do estas tre konata de hispanaj faŝistoj kaj eĉ konsiderata malamiko.
Ĝuste la 16an de julio vespere, kiam Jordi Borràs iris tra la strato Capellans en Barcelono, nekonato turnis sin al li kriante “Vivu Hispanio! Vivu Franko!”, poste frapante plurfoje per la pugnoj sur la kapo kaj sur la vizaĝo, kio kaŭzis plurajn lezojn. Jordi Borràs tuj alvokis la policon, ĉe kio la atakinto montris sian identigilon (kion montras foto de atestanto) de membro de la hispana polico kaj foriris rapide. (Poste oni eksciis ke tiu atakisnto estas inspektoro de brigado pri informado de la hispana polico)
Jordi Borràs mem estis denocninta ke inter la 8a de septembro kaj la 11a de decembro 2017 okazis 131 violentaj incidentoj, 86 el kiuj kun fizikaj atakoj, kies motivo estis la defendo de la unueco de Hispanio. Granda parto de tiuj atakoj koncentriĝis dum la tagoj de la manifestacioj de Societat Civil Catalana, kiam okazis 34 violentaj agoj. En la lasta manifestacio, tiu de la 29a de oktobro, okazis 10 atakoj, ne nur kontraŭ sendependistoj sed ankaŭ kontraŭ fotistoj kaj enmigrintoj. Tiuj violentuloj eĉ turnis sin kontraŭ la kataluna polico Mossos d’Esquadra.
La uzado de fizika violento transpasis la limojn de la kutimaj aktivuloj de ekstremdekstraj grupoj kaj iĝis ĝenerala en defendantoj de la unueco de Hispanio. Ĝi estas sekvo de la polica agado, de la parolado de la reĝo la 3an de oktobro 2017 kaj la ĝenerala konduto de la ŝtato, kiu transdonis la mesaĝon al la loĝantaro ke ĉia ajn rimedo estas pravigebla por malhelpi la sendependiĝon de Katalunio.
Unu el la kazoj kiuj ĝuis pli vastan konatigon pere de amaskomunikiloj estiu tiu de Canet de Mar, kiam dudeko da kapkovritoj forpelis flavajn rubandojn (kiujn oni uzas por protesti kontraŭ malliberigado de politikistoj) kaj vundis kvin homojn. Partioj kaj amaskomunikiloj anstataŭ denonci la agojn, ili fokusigis la debaton sur la fakto ke oni uzis la publikajn lokojn por protesti.
En la esplorlaboraĵo Catalanofòbia: un boc expiatori, Àlex Romagueres priskbrias ĉi tiun fenomenon kiel strukturan kaj konstantan, ĝi ne estas okaza kaj en ĝi ludas gravan rolon la amaskomunikiloj. Malgraŭ ĉi tio, dum la lastaj monatoj oni kaŝis ĉi tiujn agojn kiuj transpasas la karakteron de simplaj kvereloj inter homoj. Ĉiam kun absoluta senpuneco.
La samaj grupoj kiujn oni laŭdis pro tio ke ili demetis flavajn rubandojn poste aliĝis al la ekstrema dekstro kaj plenumis fizikajn atakojn kiel tiu en Lladoners (kiam oni portis la politikajn malliberulojn al karceroj en Katalunio). Ĉiam ili diris ke kulpas la sendependismo ĉar ĝi kreis ĉi tiun etoson.
La senpuneco ne estas hazarda, necesas nur rimarki ke kvar el la lastatempaj agresoj estis plenumitaj de agentoj de la hispanaj policoj Guardia Civil kaj Policía Nacional. En la plej multaj kazoj dum ne deĵora tempo, ne enkalkulante la ĵusan atakon kontraŭ Jordi Borràs.
La polico subtenis ekstremdekstrajn grupojn, ĝis la punkto ke ĝi provizis ilin per policanoj kaj militistoj. Ili ĝuis la simpation de la aparatoj de la ŝtato, agis violente kaj ĉiam senpune kaj ekster la leĝo. Poste, multaj transpasis al la ŝtatterorisma grupo GAL kaj al aliaj organizaĵoj financitaj, kunordigitaj kaj trejnitaj de la hispana ŝtato kaj la administracio kiu konstruis tion kion oni nomis “ŝtata terorismo”.
La lasta amasa alveno de agentoj el Guardia Civil kaj Policía Nacional por malhelpi la okazigon de la referendumo por la 1a de oktobro, postlasis kazojn de katalunofobio, minacajn bildojn kaj klarajn proklamojn agi kontraŭ la loĝantaro.
Alia kazo estas la koncentriĝon en Madrido kunvokit de la faŝisma kolektivo Hogar Social, kiuj insultis membrojn de la kataluna parlamento kiuj vizitis Madridon por deklari antaŭ la Supera Tribunalo. Inter la nazioj, estis sindikata proparolanto de la madrida polico al kiu oni komisiis disvastigon kaj gazetaron. Kaj dum la aplikado de la artikolo 155 (kiam la hispana registaro intervenis la katalunan administracion (oktobro 2017-majo2018) la kataluna polico Mossos d’Esquadra ricevis la ordonon ne esplori la ekstreman dekstron.
NUNTEMPE 