Arkivo

Monthly Archives: Majo 2013

Malgraŭ la volo de la hispana ŝtato torpedi ajnan manovron, kiel ĵus okazis al la deklaro pri suvereneco, la kataluna parlamento aprobis la pasintan 22an de majo leĝon pri popolaj konsultoj ne referendumaj, kiujn oni konsideras gravega instrumento por organizi “la referendumon”. Temas pri regularo laŭ kiu la kataluna parlamento povos organizi konsultojn al la popolo sen la antaŭa permeso de la ŝtato.

Kontraŭ ĉi tiu leĝo prezentis amendojn la partioj PP kaj Ciudadans (entute 28 parlamentanoj), kaj la amendojn rifuzis la partioj CiU, ERC, PSC, ICV-EUiA kaj CUP (kun 104 parlamentanoj). Ĉi tiuj partioj tamen malkonsentas en la interpretado pri tiu leĝo-propono. Laŭ CiU kaj ERC la leĝo permesos organizi referendumon pri suvereneco se la ŝtato ne permesos ĝin, kaj PSC konsideras ke la teksto permesas konsulti nur pri tiuj aferoj sur kiuj la kataluna registaro havas kompetentecon.

La teksto regulas la juran reĝimon, la manieron, la proceduron kaj la organizadon pri konsultoj popolaj sen deviga karaktero. Oni determinis ke rajtos baloti homoj 16-jaraj aŭ pli aĝaj kun civitaneco en Hispanio, Eŭropa Unio, Islandio, Liĥtenŝtejno, Norvegio kaj Svisio, se ili estas censitaj en Katalunio. La konsultojn povos kunvoki la prezidanto de la kataluna registaro, magistratoj (pri lokaj aferoj) kaj civitanoj. En ĉi tiu lasta kazo necesos 50 mil subskribintoj por konsulto en Katalunio, kaj procentaĵo inter 5% kaj 20% de la loĝantaro ĉe municipaj konsultoj. La konsulto povos havi unu aŭ plurajn demandojn kiujn oni formulu “klare, koncize kaj senambigue”.

Pro peto de la registaro de Mariano Rajoy, la advokato de la ŝtato prezentis apelacion al la Konstitucia Tribunalo kontraŭ la deklaro pri suvereneco kiun aprobis la kataluna parlamento la 23an de januaro.

La 8an de majo la Konstitucia Tribunalo de Hispanio provizore nuligis la deklaron pri suvereneco. Unuafoje dum la demokratia epoko la Konstitucia Tribunalo malŝaltas deklaron de parlamento. Necesas ankoraŭ koni la sekvojn de ĉi tiu nuligo.

La Konstitucia Tribunalo disponas kvin monatojn -kalkulante ekde la 8a de marto, kiam oni prezentis la apelacion- por analizi profunde la aferon kaj decidi, ĉu necesas konsideri la deklaron kontraŭkonstitucia.

La apelacio emfazas la fakton ke la kataluna popolo ne povas esti politika kaj jura subjekto suverena, kaj ke en kazo decidi la secesion de Katalunio, la decido apartenas al la hispana popolo. Laŭ la apelacio kiun prezentis la advokato de la ŝtato, la deklaro estas “publika defio kontraŭ la konstitucio”, kun “politikaj kaj juraj efektoj”. Laŭ la advokato de la ŝtato, la difino pri Katalunio estiel “politika kaj jura subjekto suverena” atribuas al la kataluna popolo la rajton decidi.

La prezidantino de la kataluna parlamento, Núria de Gispert, jam ordonis ke la juristoj de la parlamento pretigu pledojn. Ŝi kvalifikis rara la decidon, kaj rimarkigis ke porti la deklaron al la Konstitucia Tribunalo estas sensence.

La EU-parlamentanoj Ramon Tremosa kaj Salvador Sedó (CiU), Raül Romeva (ICV) kaj Ana Miranda (BNG reprezentante ERC) sendis leteron al la prezidanto de la eŭropa parlamento, Martin Schultz, por denunci antaŭ la eŭropaj institucioj la nuligon pri la suverenisma deklaro fare de la Konstitucia Tribunalo. Ili konsideras “politike neakcepteble” ke la hispana registaro turnas sin al la tribunaloj anstataŭ malfermi demokratian debaton, same kiel faris la brita registaro kun Skotlando.

La letero estis sendita pere de elektronika poŝto ankaŭ al la prezidanto de la Eŭropa Komisiono, José Manuel Durão Barroso, kaj al la prezidanto de la Eŭropa Konsilio, Herman Van Rompuy.

La EU-parlamentanoj kredas ne imageble ke ĉi tiu kazo povus havi lokon en eŭropa parlamento. Samtempe ili insistas pri la volo de la kataluna parlamento sekvi la procezon kiu kondukas la popolon al la rajto decidi politikan statuson por Katalunio kaj serĉi novan rilaton kun Hispanio kaj Eŭropa Unio.

CNI komencis procedurojn por forpeli el Hispanio Noureddine Zaini, prezidanton de la Unio de Kulturaj Centroj Islamaj en Katalunio (UCCIC), Organizaĵo kiu klopodas adaptigi enmigrintajn islamanojn al la kataluna socio kaj kontraŭstari salafismon kaj religian fanatikecon.

La hispanaj sekretaj servoj arestis lin la 3an de majo akuzante lin pri kunlaborado por la sekretaj servoj de ekstera lando kaj pri instigado al religia integrismo. Dum la retenado, la polico demandis lin pri lia kunlaborado kun asocioj favoraj al la sendependiĝo de Katalunio. Poste li estis ellasita kun rezolucio pri forpelo, sen juĝa proceso.

Hieraŭ sabaton la 12an estis la lasta tago dum kiu li povis liveri pledojn, kaj se ili estus malestimitaj li povus esti tuj forpelita kun malpermesi eniri la ŝengenan spacon dum kvin jaroj.

La 3an de majo li estis arestita en Barcelono. Kelkajn tagojn antaŭe li ricevis telefonvokon de la polilco kiu petis ke li vizitu la policejon por pritrakti kelkajn demandojn rilatajn al lia permeso restadi en Hispanio. Kiam li estis en la policejo, oni diris ke li estas arestita, “pro tio ke li agadis kontraŭ la nacia sekureco kaj endanĝerigis la rilatojn de Hispanio kun aliaj landoj”. Li kontestis ke li faras ĝuste la malon. Kiel ajn, oni retenis lin dum la tuta mateno ĝis la 6a kaj duono posttagmeze, kaj rajtigis lin alvoki sian advokaton.

De14 jaroj Noureddine Ziani loĝas kaj laboras en Katalunio. Krom prezidi la organizaĵon UCCIC, li gvidas la marokan-katalunan spacon de la fondaĵo Novaj Katalunoj, ligita al la partio CDC. Dum tiu tempo li okupis sin per diversaj laboroj, ekzemple universitata profesoro aŭ asistanto por la islamana komunumo en Katalunio. Plurfoje li renovigis la permeson restadi en Hispanio, sed ne akiris la civitanecon. Oni telefonvokis lin por pritrakti ĉi tiujn aferojn.

Al Ziani oni donis rezolucion pri forpelo ordonitan de la estro de CNI, Félix Sanz Roldán. Dum 48 horoj li rajtis liveri pledojn. Liaj advokatoj gajnis tempon petante alporton de pruvoj fare de la akuzanta parto, ĵaŭdon la polico respondis ke pruvoj ne estas alportendaj, kaj ke ĉiuj informoj aperas en la rezolucio pri forpelo.

Ĉio okazis sen interveno de juĝisto. La advokatoj finfine liveros la pledojn sed se la polico malestimas ilin, la forpelo povus okazi iam ajn. Oni povus peti ŝirmon al juĝisto, sed la juĝista decido povus veni post la forpelo.

La rezolucio pri forpelo diras: “Li estas elstara kunlaboranto de la sekretaj servoj de ekstera lando ekde la jaro 2000. Ĉi tiu kunlaborado endanĝerigas la sekurecon de la ŝtato, kompromitigas la eksteran politikon de Hispanio kaj minacas la stabilecon de la institucioj.” La akuzo neniam mencias Marokon, ĝi parolas nur pri “ekstera lando”.

La rezolucio diras ankaŭ ke lia tasko estis “prilabori informojn por la estroj de la eksteraj sekretservoj en Barcelono ekde la jaro 2000”, kaj ke pro tio li ricevis monajn kompensojn.

La akuzo ankoraŭ diras ke “li favoras profitojn de ĉi tiu ekstera nacio kontraŭ la hispana sekureco kaj favoris la disvastiĝon de religia integrismo, li kontaktis la ĉefajn gvidantojn de salafismo pere de siaj planoj pri konstruado de moskeoj, aferoj kiuj dissemas religian fanatikecon en nia lando”.

La supozataj pruvoj por la akuzo estas kronologia listo de la agoj kaj rilatoj de Ziani kun la islamanaj komunumoj en Katalunio ĝis la fondo de UCCIC.

Oni mencias ankaŭ lian supozatan partoprenon en kelkaj projektoj: konstruado de moskeo en Lleida, interkonsento de UCCIC kun Novaj Katalunoj por establi sidejon en lokalo de la asocio en Santa Coloma de Gramenet. Kiel pruvo, oni diras ke li serĉis financadon por halalan buĉejon en la orienta regiono de Katalunio.

La rezolucio diras ankaŭ ke Ziani ne havis policajn precedencojn.

La EU-parlamentano Ramon Tremosa (CiU) prezentos morgaŭ lundon demandon-denuncon al la Eŭropa Komisio kontraŭ la forpelo de Noureddine Ziani, ordonita de CNI. Tremosa diris pere de Twitter ke “neniu pruvo pravigas la akuzojn kontraŭ li”.

La parlamento de la hispana aŭtonomio Aragono aprobis leĝon pri lingvoj la pasintan 9an de majo. La leĝon subtenis 64 parlamentanoj de Partido Popular (PP) kaj Partido Aragonés (PAR). Kontraŭe voĉdonis la tuta opozicio per 37 balotoj PSOE, Chunta Aragonesista (CHA) kaj Izquierda Unida (IU).

En Aragono oni parolas tri lingvojn: la kastilian (aŭ hispanan), la aragonan kaj la katalunan. La plej rimarkinda trajto de ĉi tiu leĝo estas la fakto ke ĝi ne mencias la nomon de la la kataluna kaj la aragon sed parolas pri ili per sigloj: la aragona estas LAPAPYP (lingvo aragona propra de la regiono pirenea kaj antaŭpirenea) kaj la kataluna estos LAPAO (lingvo aragona propra de la regiono orienta).

Ĉi tiu nova leĝo malplenigas la enhavon de la antaŭa leĝo pri lingvoj aprobita en 2009, kaj lasas senprotektaj la lingvojn katalunan kaj aragonan. Ĝi malfondas la superan Konsilion pri la Lingvoj de Aragono, kiu tamen kunsidis nur unu fojon pro la ignorado de la reganta PP. Krome, la leĝo malaperigas beletran konkurson kun monpremio por la verkado en la kataluna kaj aragona. La leĝo permesas volontan lernadon de ambaŭ lingvoj, sed ĉar ĝi ne agnoskas ilin per iliaj nomoj, oni ankoraŭ ne konas, kiel sin montros la nova leĝo en la instrusistemo.

“La stalinisma propagando kreis ĝin, Hitler ĝin perfektigis, kaj nun ĝi artikuliĝas kaj kontrolas nin dum la plej multaj ne konscias. Ĝi estas la lingva manipulado.“ Ĉi tiel komenciĝas raporto de la sekcio Zoom de la teleĵurnalo de la publika televido de la madrida regiono, Telemadrid. La raporton oni elsendis la 29an de aprilo, kaj ĝi komparas la propagandajn strategiojn de Stalin kaj Hitler kun la lingvaĵo de katalunaj kaj eŭskaj politikistoj.

La raporto poste avertis pri la fakto ke “neniu pli lertas en la altrudado kaj manipulado de la lingvaĵo kiel ETA kaj la naciismoj eŭska kaj kataluna. Eŭfemismoj kaj propra terminaro en la kazo de la terorisma organizaĵo“.

La bildoj pri Stalin, Hitler kaj ETA antaŭas tiujn de Artur Mas, por denunci ke “naciismo vivas obsedita por altrudi sian lingvaĵon“. En ĉi tiu kazo oni indikis ke, kiam oni parolas pri la “rajto decidi“ tio fakte signifas “rompo“. La raporto instigas paroli pri “altrudado de la kataluna lingvo“ anstataŭ “lingva normaligado“.

La raporton subskribis Cristina Ortega, kiu, kun la vortaro ĉe la mano, avertis ke “uzi eŭfemismojn por mildigi la signifon de la vortoj estas strategio komuna precipe de totalismaj politikoj. Por altrudi projekton nenio pli bona ol fari semantikan kapriolon. Ĉi tiel ni ne plu nomos la panon pano, kaj la vinon vino“.

“ETA sukcesis, ĝi entrudis sian terorisman semantikon“, bedaŭris la publika ĵurnalisto, kiu invitas diri “terorismo de ETA“ anstataŭ “eŭska konflikto“; “enkarcerigita murdisto“ anstataŭ “politika prizonulo“; “strata terorismo“ anstataŭ “kale boroka (strata batalo, en la eŭska lingvo)“.